Fur is een klein eiland in de Limfjord ten noorden van Salling. Het is met de veerboot vanuit Branden in een paar minuten te bereiken. Wij bezochten dit eiland al eens in 2007 maar zijn er nu in 2022 nog eens terug geweest en hebben nóg niet alles gezien. Het bestaat grotendeels uit afzettingen van diatomeeën (moler) en vulkanische as uit het Eoceen (onderdeel van het Paleogeen). De moler werd afgezet op de bodem van een oceaan die 55 miljoen jaar geleden het grootste deel van Denemarken bedekte.
Moler staat bekend om zijn gehalte aan goed bewaarde fossiele vissen, insecten, reptielen en planten en bevat ca. 200 vulkanische aslagen. Bij de eerste winning van moler werd die in ruwe staat geëxporteerd. Tegenwoordig wordt het grootste deel van het gips op het eiland verwerkt en heeft de stukadoorsindustrie zich ontwikkeld tot een belangrijke factor in de economie van Fur.
In het noordwesten bevinden zich de Knudeklinterne. Het zijn de meest imponerende kliffen van Fur. Over een lengte van 600 meter kan men zien hoe de gletsjers tijdens de laatste ijstijd moler en vulkanische as hebben afgezet.
Iets meer naar het oosten bevinden zich nog kleinere kliffen.
We bezochten de grafheuvel Bette Jenssens Hyw. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over het grootste deel van het eiland.
De Stendal steengroeve is de grootste molergroeve van Fur. Hier kan men goed de afwisselende lagen vulkanische as en moler zien. Er is een spectaculaire kolom moler onberoerd gelaten, met de naam Bispehuen (bisschopshoed). In de buurt van de groeve kan men ook het standbeeld van de molermanden zien. Een bronzen standbeeld dat een arbeider van de Stendalgroeve uitbeeldt.
Op de bodem van een smeltwatervallei ligt de Rødstenen. Vanop de parking is het een korte wandeling door het bos. Op het eerste zicht ziet de gigantische steen (14 m breed en 5 m dik) er echter niet rood uit. Het grootste deel van het oppervlak is bedekt met zeldzame soorten korstmos die de steen een grijs uiterlijk geven. Daarom wordt hij ook wel Gråsten (grijze steen) genoemd. Er zijn meerdere legendes aan de rode steen verbonden. Naar verluidt zou er een draak in de steen leven.
Tot slot reden we nog naar Færker Odde, een landtong in het noordoosten van Fur. Aan het einde van de landtong kun je soms zeehonden zien.
In de namiddag dronken we koffie met een pannenkoek “Fur” in Café på Herrens Mark (een café annex keramiekatelier).