Bij de plaats Brösarp komt Riksväg 9 bij Riksväg 19. Neem je van hieruit weg 9 dan kom je na enkele kilometers plots in een prachtig heuvellandschap, Brösarps backar, te midden van landbouwgronden en bossen. Het is wellicht daarom dat Riksväg 9 als de mooiste weg van Zweden beschouwd wordt. Deze heuvels zijn afzettingen van de laatste ijstijd en worden ingedeeld in zuidelijke en noordelijke heuvels. De meest bekende en bezochte heuvels zijn die van het zuiden.
Wij bezochten ook deze zuidelijke heuvels. Er is een parking met toilet, picknicktafels (verspreid tussen de bomen en de heuvels) en een appel boomgaard. Van hieruit kan je op en tussen de heuvels wandelen. Deze “rastplats” werd in 2007 door “Motormännen” als de beste van Skåne uitgeroepen. Je kunt hier kilometers ver kijken. De eerste maal dat we hier kwamen beklom ik de grootste heuvel in de regen en was het uitzicht niet schitterend. De tweede maal was het helder weer en het uitzicht prachtig. De noordelijke heuvels zijn groter en talrijker, maar die hebben we niet bezocht. In de winter zijn de noordelijke heuvels een Eldorado voor sledeliefhebbers en langlaufers.
Brösarps backar zijn niet alleen de toegangspoort tot Österlen, maar maken ook deel uit van het natuurreservaat van Verkeån, een van de grootste natuurreservaten van Zuid-Zweden.
Carl von Linné trok in de 18e eeuw door dit gebied maar het is vooral door Prins Eugen, de schilderprins, dat dit heuvellandschap in heel zweden bekend raakte. Dit heuvellandschap diende ook als achtergrond bij de verfilming van Astrid Lindgren’s boek “De gebroeders Leeuwenhart”.
