Dit terpdorpje ligt aan de Waddenzee ter hoogte van Ameland. Omdat in de Middeleeuwen het land bij hoogwater overspoeld werd door water maakten de mensen ophopingen of terpen om hun bezittingen tegen het water te beschermen. Vaak bouwden ze deze terpen rond een zoetwater bron. De terpen werden gemaakt met klei en mest van hun dieren en werden geleidelijk hoger en hoger na verloop van tijd. Aanvankelijk bleven alle familieleden op dezelfde terp wonen want verbindingswegen met andere terpen waren er niet.
Marrum is zo’n typisch terpdorpje, de terp is nog bijna in zijn oorspronkelijke staat.
Op de zeedijk staat een kunstwerk van Ids Willemsma, het dienblad of het tempeltje, dat herinnert aan het op Deltahoogte brengen van de zeedijk. Iets verderop staat een uitkijktoren. We wandelden hier langs de zeedijk en genoten van het uitzicht op het uitgestrekte waddengebied. We zagen hier uiteraard veel schapen en koeien.